Een paar jaar geleden gaf ik een PRINCE2 cursus bij de VN voor een internationaal gezelschap. Vooral over het thema kwaliteit barstte er een heftige discussie los. Diverse westerse cursisten vonden de ideeën onwerkbaar. Na enige tijd nam een oudere Japanse heer lachend het woord. Hij vond de reacties van de westerlingen maar bizar en vroeg zich af wanneer die westerlingen het nu eindelijk zouden leren. Waar de westerlingen een probleem mee hadden, was in Japan heel normaal.
Toyota stelt sinds jaar en dag hun TPS beschikbaar aan hun concurrenten. Pragmatisch, want zij kunnen het toch niet geheim houden. Maar zij maken zich ook geen zorgen. Vanwege de cultuurverschillen zullen concurrenten het toch niet kunnen toepassen. Hooguit zullen zij ineffectief sommigen krenten uit de pap proberen te halen: Cherry picking.
Zo is het ook met de toepassing van PRINCE2 (en MSP). In een stuk over het Aanvalsprogramma Politie ICT stel ik dat er sprake is van een zeer risicovolle benadering vanwege de centrale rol van de CIO, een interne leverancier, binnen dit programma. De CIO stelt dat MSP wordt toegepast maar binnen deze aanpak heeft een leverancier geen enkele sturende rol, slechts mogelijk een adviserende. Cherry picking door de leverancier dus. Het waarschijnlijke gevolg zal geen of onvoldoende draagvlak zijn bij de politie; een (interne) leverancier in een centrale rol heeft nu eenmaal dit gevolg. Zie: http://www.managementsite.nl/21651/ict-internet/falende-ict-projecten.html
Dat brengt mij (eindelijk) op het bovenstaande. PRINCE2 valt en staat bij het Klant/Leverancier model. Daar ontleedt toepassing van de aanpak het draagvlak aan. De klant stuurt en managet het project. Helaas heeft vooral de ICT industrie PRINCE2 en MSP gekaapt. De principes staan echter volledig haaks op hun cultuur en belangen want een leverancier vindt nu eenmaal dat zij een project moeten managen, wat meer in lijn is met de (Amerikaanse) PMBoK visie.
Draagvlak ontstaat in de echte PRINCE2 visie door de klant (Business Case en gebruikers kant) te laten sturen en managen en dus ook de kwaliteit te laten bepalen. Een leverancier kan hooguit tegen een touw duwen maar beweging komt pas tot stand door de klant aan het touw te laten trekken. De veelal verkeerde uitleg van PRINCE2 ontstaat door cultuur en cherry picking vanuit het leverancier/delivery-only denken.
PRINCE2 gaat om het toepassen van een aantal principes die helaas vaak tegen de heersende cultuur ingaan. Zie ook elders op deze site: http://www.projectenmanagen.nl/gastcolumns/prince2-bureaucratisch